Suwałki: EDYKT , w sprawie beatyfikacji i kanonizacji Sługi Bożego Księdza Kazimierza Aleksandra Hamerszmita

Jako neoprezbiter został pojmany przez hitlerowców osadzony w obozie koncentracyjnym w Działdowie, a następnie w Sachsenchausen i Dachau. Okazał się tam odważnym świadkiem Chrystusowej Ewangelii. Po uwolnieniu, przez prawie 57 lat życia w kapłaństwie, zasłynął niezwykłą wiernością powołaniu i wielką gorliwością apostolską. Całym swoim życiem świadczył o Chrystusowej Ewangelii, zdając się całkowicie na wolę Boga oraz Maryję Dziewicę. Z umiłowania Eucharystii czerpał siły, pogłębiał i umacniał swoje życie duchowe. Z gorliwością i prostotą głosił Słowo Boże i niezmordowanie służył sakramentem pokuty i pojednania wszystkim wiernym. Swoim życiem ukazał, że pierwszym zadaniem każdego ochrzczonego jest dążenie do świętości. Miłość Boga i bliźniego realizował poprzez troskę o biednych, chorych i ludzi w podeszłym wieku oraz wspieranie wielu dzieł Kościoła. Już za życia cieszył się ogromnym szacunkiem wśród mieszkańców Suwałk i okolicy. Pozostając do końca kapłanem Diecezji Łomżyńskiej, sercem złączył się z Suwałkami, gdzie spędził 37 lat swego życia, wpisując się również w dzieje utworzonej w 1992 roku naszej Diecezji Ełckiej, ujmując i inspirując kapłanów i wiernych na wskroś ewangeliczną kulturą swego życia.

Ponieważ sława świętości, którą cieszył się już za życia, ujawniła się w niezwykły sposób także po jego śmierci i dlatego, że zostałem formalnie poproszony o rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego i kanonizacyjnego Sługi Bożego, aby ukazać Go jako przykład wspólnocie kościelnej, proszę wszystkich wiernych i każdego z osobna, aby poinformować mnie bezpośrednio albo poprzez Trybunał Diecezji Ełckiej (ul. 3 Maja 10, 19-300 Ełk) o wszystkich faktach, z których można w jakikolwiek sposób wnioskować i przeprowadzać dowody za lub przeciw sławie świętości wymienionego Sługi Bożego.

Zobowiązawszy się równocześnie zebrać, według norm prawnych, wszystkie pisma Jego autorstwa, polecam tym EDYKTEM wszystkim, którzy są w ich posiadaniu, aby dostarczyli z należną starannością wyżej wymienionemu Trybunałowi każde pismo, którego autorem jest Sługa Boży i które nie zostało jeszcze dostarczone postulacji sprawy.

Przypominam, że za „pisma” uważa się nie tylko dzieła drukowane, które już zostały zebrane, ale również listy, rękopisy, dzienniki i każde inne prywatne pismo Sługi Bożego. Tych wszystkich, którzy mają przywilej przechowywać oryginały, proszę o przedstawienie ich kopii odpowiednio uwiarygodnionych.

Postanawiam na koniec, aby niniejszy EDYKT został wywieszony przez okres dwóch miesięcy w Katedrze pw. św. Wojciecha BiM w Ełku, Konkatedrze pw. św. Aleksandra w Suwałkach i aby został opublikowany na łamach diecezjalnego miesięcznika Martyria.

Dan w Ełku, 5 lutego 2010 roku.
N.260/2010

• Jerzy Mazur SVD
  Biskup Ełcki

Ks. Antoni Skowroński
Kanclerz Kurii