Banki omijają prawo i biorą opłaty za duplikaty kart

- Niemal każdy bank, który zakłada nam konto, obiecuje, że kradzież i zgubienie albo zniszczenie karty płatniczej to dla klienta żaden problem, że jak najszybciej trzeba ją zastrzec, nie ponosząc za to żadnych opłat, a troskliwy bank szybko wystawi nową.

Ale o tym, jak jest naprawdę, przekonujemy się zwykle dopiero wtedy, kiedy już przytrafi nam się niemiła przygoda i albo zgubimy, albo zniszczymy swój kawałek plastiku, otwierający dostęp do naszych oszczędności -mówi Artur Skoneczko, redaktor naczelny portalu AlertFinansowy.pl, który przeanalizował opłaty za usługi niestandardowe w polskich bankach.

Za zastrzeżenie bank opłaty pobrać nie może, bo nie pozwalają mu na to obowiązujące przepisy prawa. - Wszystko dzięki ustawie o elektronicznych instrumentach płatniczych z 2002 r., która na pobranie opłaty za tę czynność nie pozwala - mówi Artur Skoneczko. Tę interpretację przepisów potwierdził w 2003 r. Sąd Antymonopolowy. Zrobił to po interwencji Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, któremu nie podobało się, że niektóre banki obciążają klientów bardzo wysokimi, niczym nieuzasadnionymi kosztami zastrzeżenia plastiku. - Samo wyprodukowanie karty i jej wysłanie to koszt kilku złotych.

Wydawało się, że UOKiK obronił konsumentów przed pazernością niektórych instytucji finansowych, zwłaszcza kiedy w 2006 r. zapis o opłatach za zastrzeżenie karty płatniczej wpisany został przez Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów do rejestru klauzul niedozwolonych. - Ale sprytne banki wpadły z czasem na pomysł, by odbić sobie tę finansową stratę. Niektóre po prostu pobierają opłaty za wystawienie duplikatu zniszczonej, bywa że także zgubionej czy skradzionej karty. Takie opłaty stosuje ponad dwadzieścia banków - mówi Skoneczko.

Redakcja Alertu Finansowego sporządziła ranking banków, w których opłaty bywają najwyższe. Listę otwiera Volkswagen Bank Polska, który żąda aż 60 zł w przypadku duplikatu Visa Gold i 45 zł w przypadku Visa Classic oraz 30 zł za Visa Electron. Na drugim miejscu w zestawieniu Alertu znalazł się BOŚ, który pobiera 50 zł, jeśli utrata karty nastąpiła z winy klienta. W przypadku winy banku opłaty nie ma. 40 zł mogą kosztować nas niektóre duplikaty np. w PKO BP czy Nordea Banku Polska.

Bankierzy wysokie opłaty usprawiedliwiają zwykle ''wewnętrznymi kalkulacjami ekonomicznymi''. W niektórych instytucjach opłaty obowiązują tylko w przypadku niektórych plastików. Tak jest właśnie w PKO BP. Znajdujący się na trzecim miejscu w rankingu Alertu bank pobiera od 0 do 40 zł.

Podobnie jest np. w mBanku. W przypadku kradzieży nie pobiera on opłat, a jedynie w sytuacji np. zniszczenia. - W sytuacji, gdy karta np. zostanie zagubiona lub skradziona, nie wydajemy duplikatu, ale po prostu nową kartę: nowy produkt, o innych numerach. Wszystko ze względu na bezpieczeństwo. Opłaty za nową kartę wówczas nie pobieramy - tłumaczy Krzysztof Olszewski, rzecznik prasowy mBanku.

Natomiast w sytuacjach, gdy karta przestaje być czytelna albo uległa zniszczeniu, wydawane są duplikaty. Wówczas przy niektórych rodzajach kont może pojawić się opłata, innym zniszczenie karty przejdzie bezkarnie. Zapłaci np. użytkownik eKarty 25 zł występujący o duplikat izzyKarty - 18 zł. - W indywidualnych przypadkach bank może odstąpić od pobrania opłaty za wydanie duplikatu -dodaje Olszewski.

- Na szczęście są też takie instytucje finansowe, w których wydanie duplikatu jest całkowicie bezpłatne - wynika z raportu Alertu Finansowego. W przypadku zgubienia lub kradzieży karty płatniczej opłat nie pobiera np. Getin Bank. - Duplikat wydawany jest bezpłatnie na każdy wniosek klienta - podkreśla Artur Newecki z Grupy Noble Bank. Wśród tych, które cenią sobie spokój klienta i tak już zdenerwowanego kradzieżą czy zagubieniem, są Allianz, Bank Handlowy, Bank Zachodni WBK, Deutsche Bank, BNP Paribas Fortis, Kredyt Bank, Polbank, ING.

Wygląda więc na to, że sprawdzenie, ile wynosi opłata za wydanie duplikatu, to kolejny żelazny punkt programu przygotowań do wyboru konta. Tyle że przekopanie liczących po kilkadziesiąt stron regulaminów i tabel wymaga sporego wysiłku i dużo wolnego czasu. Chyba właśnie bankom o to chodzi, gdy tworzą pisane drobnym druczkiem regulaminy i tabele liczące nawet po kilkadziesiąt stron.